O chłodnicach

Chłodnica samochodowa – rodzaj wymiennika ciepła stosowanego do chłodzenia pracujących silników spalinowych w samochodach.

Najczęściej stosowanym sposobem chłodzenia silników w samochodach jest chłodzenie cieczą: w bloku i głowicy silnika znajdują się wydrążone kanały, przez które przepływa medium chłodzące.

Kiedys stosowało się zwykłą wodę, a obecnie stusuję się specjalne płyny na bazie glikolów propylenowego i etylonowego. Ostatnio pojawiły się płyny na bazie związków organicznych. Przy pomocy pompy (o napędzie najczęściej

mechanicznym z wału korbowego za pomocą paska klinowego lub paska rozrządu), zwanej pompą wodną, medium chłodzące pompowane jest do chłodnicy. Chłodnica najczęściej zbudowana jest w formie panelu poziomych lub pionowych cienkich

rurek, zaopatrzonych w odprowadzające z nich ciepło ożebrowanie z cienkiej blachy, zwiększające aktywną powierzchnię odprowadzania ciepła. Przez panel chłodnicy przepływa powietrze. W czasie ruchu pojazdu przepływ powietrza wywołany jest ruchem pojazdu. Jeśli ruch ten nie występuje (np., podczas postoju pojazdu) przepływ wymuszany jest wentylatorem. Chłodnica zazwyczaj – w samochodach z silnikiem umieszczonym przed kabiną kierowcy – znajduje się

na przodzie samochodu, dzięki czemu chłodnica omywana jest "świeżym" (nieogrzanym przez silnik) powietrzem.

Chłodnice samochodowe dobierane są podczas konstrułowania samochodu tak, aby nawet w najtrudniejszych warunkach pracy zapewnić temperaturę medium chłodzącego poniżej punktu wrzenia. Aby nie dopuścić do nadmiernego przechłodzenia silnika w układzie chłodzenia znajduje się termostat, który zabezpiecza silnik przed przechłodzeniem.

Wlot powietrza do panelu chłodnicy w samochodach zasłonięty jest najczęściej ażurową osłoną (tzw. "atrapą" lub potocznie "grillem") zwykle jest ona ważnym elementem ozdobnym samochodu, a jej wygląd bywa często

"znakiem firmowym" producenta i jest powielany w różnych modelach tej samej marki.